Ертеде бір елде жайқалып өскен жасыл ормандар мен күміс көлдер бар еді. Бұл елдің тұрғындары бейбіт, мейірімді, табиғатпен үйлесімді өмір сүретін. Бірақ бір күні сол елдің ішінде бір ерекше зат пайда болды. Оны «Арман түтігі» деп атайтын. Бұл зат адамдарға бірнеше сәтке ғажайып сезімдер мен тәтті армандар сыйлайтын еді. Бірақ ол адамның шынайы өміріне зиянын тигізетінін ешкім білмейтін.
Бір кездері орманда тұратын бір жас жігіт, Аслан, арман түтігін кездестірді. Бір досы оған бұл заттың ғажайып күшін айтып, оны қолдануды ұсынды. «Бұл зат сенің ойыңды тыныштандырады, көңіл күйіңді көтереді, әлемнің барлық қиындықтары ұмытылып, тек бақытты сәттер қалады», – деді досы.
Аслан алғашында күмәнданып, қолданбай қойды. Бірақ бір күні оның жүрегінде ауыртпалық пайда болып, бәрі тым қиын болып кеткенде, ол осы арман түтігін іздеп тапты. Асығып оны қолданды, және сол сәтте әлемнің барлық бейқамдықтары мен тыныштықтары төгілгендей болды. Ол өз әлемінде арманға толы болашақ көріп, ешнәрсе мазаламайтын қуанышқа кенелді. Ол есірткіден алған бұл бақытты ұмыта алмайтын сияқты болды.
Күндер өтеді, бірақ Асланның көз алдына тек осындай тәтті армандар келеді. Ол күн сайын арман түтігін іздеп, бір-бірінен артатын жаңа сезімдерді бастан кешірді. Бірақ бір күні Аслан байқамаған еді: оның көзінде бұрынғы жарқын қырлары жоғалып кеткен, денесі әлсіреп, қимылдары баяулаған. Оның айналасындағы әлем де өзгерді: әрбір ағаш, әрбір тас қараңғы болып, жылдар бойы бірдеңе жоғалтып бара жатқанын сезінді.
Аслан біраз ойланып, не болып жатқанын түсінуге тырысты. Бір күні орманның ортасында жалғыз қалған кезде, ол әлдебір дыбыстарды естіді. Құстардың әні, жапырақтардың сыбдыры, көктегі айдың сәулесі барлығы тоқтап қалғандай болды. Ол бұл тыныштықты, сағыныш пен өмірді сезінді. Бірақ түтікті қолданған сәттен бастап бәрі бұрынғыдай болмағанын білгенде жүрегі ауырды.
Аслан, өз жанын қайта табу үшін, арман түтігін тастап, алға жүруге шешім қабылдады. Бұл шешім оған оңай болмады. Өйткені арман түтігінің салдары оның санасын ауыртып, денесін әлсіреткен еді. Алайда, сол сәтте ол арманның тек алдамшы екенін, шынайы бақыттың тек өз жүрегінде жатқанын сезінді.
Жол ұзақ әрі ауыр болды. Аслан қиындықтардан өтті: аштық, шаршау, ішкі толқулар мен ашу, бірақ әрбір сәт оған шынайы өмірге жақындап бара жатқанын білдірді. Ақырында ол орманның шетіне келіп, қайтадан өз елінің ортасына қайтып оралды. Бірақ бұл жолы ол бұрынғыдай емес еді: оның көзі жарқырап, жүрегі жай тапты. Оның денесі күш-қуатқа толып, тіршіліктің барлық сұлулығына жаңа көзбен қарай бастады.
Аслан, арман түтігін тастап, шынайы өмірдің барлық қиындықтарымен бетпе-бет келуді таңдады. Ол өзінің өткен жолын ұмытпады, бірақ сол жолдан алған сабақтар оны күшті етіп шығарды. Оның жүрегінде сүйіспеншілік, жақындарына деген қамқорлық және өмірге деген шынайы көзқарас қалыптасты. Ол енді ешқашан алдамшы сәттерге алданбайтын еді.
Асланның тарихы бүкіл елге тарады. Ол адамдарға есірткі мен барлық алдамшы сезімдерден аулақ болуды, шынайы бақыттың тек өзіңді түсініп, әлемге ашық жүрекпен қараудан келетінін түсіндірді.
Өмірбай Аружан
Б.Шалғынбаев атындағы №217 ІТ-мектеп-лицейі,
9 «Ә» сынып оқушысы
>>> Біздің Facebook, Instagram парақшаларымыз бен Telegram каналымызға жазылыңыз! <<<
