Өткенсіз бүгін, бүгінсіз ертең жоқ екені белгілі. Кешегі еске түскенде ел үшін қызмет еткен тұлғалардың есімі ел жадында жаңғырары анық. Кеңестік қоғамның қиын-қыстау тұсында Қарашалаң ауылын ашықтырмай, алға сүйреген апамыз Ұлбибі Имағамбетқызы Балымбетованың есімін ешуақыт естен шығармаймыз.
Арал ауданы Бөген ауылдық кеңесіне қарасты Қаратүп колхозында 1941-1942 жылдары сатушы болған ол кейін осы колхозда балық аулау бригадирі, басқарма төрағасының орынбасары қызметтерін қалтқысыз атқарса, сұрапыл соғыстан қираған халық шаруашылығын қалпына келтіру кезеңінде Ұ.Балымбетова сияқты қайраткер қазақ әйелі өзі туып-өскен Қарашалаң колхозын басқаруға жіберіледі. Облыстағы қазақ әйелдерінің арасынан шыққан алғашқы колхоз төрайымы Ұлбибі Балымбетованың іскерлік, ұйымдастырушылық, жанқиярлық қабілеті мен қарымын сол жылдары жас болсақ та әлі күнге ұмытқан жоқпыз.
1949 жылдан 1960 жылдарға дейін Қарашалаң колхозын басқарған апайдың ұлан-ғайыр еңбегі аға ұрпақ өкілдерінің есінде. Колхоз орталығында тұңғыш рет мәдениет ошағын, жетіжылдық жаңа мектеп ғимаратын, радиостанция салуға ауылдың үлкен-кішісін түгелдей жұмылдырды. Ауызбірлік болса, алынбайтын қамал жоқ екен. Білікті басқарма қысқа мерзімде Қарашалаңды миллионер колхоз атандырды. Көл жағасындағы ауыл кереметтей көркейді.
Жылма-жыл артығымен орындалған балық аулау жоспарын былай қойғанда, егіншілікке бетбұрыс жасалып, ауылдың әлеуметтік-тұрмыстық ахуалы жақсарды. Осындай ерен еңбегін есіткен атақты жазушы Сәбең – Сәбит Мұқанов Арал аймағына, оның ішінде Қарашалаң колхозына арнайы келіп, Ұлбибі апамыз туралы республикалық газеттерге мақала жазғаны да біздің есімізде.
Адал еңбегі атаусыз қалмады. Колхоз төрайымы бірнеше орден-медальдармен марапатталып, облыстық, аудандық кеңестерге депутат, партия конференцияларына делегат болып сайланды.
Колхоз қарамағындағы Қызылжар, Кішітүбек, Тәуір, Қызылқайыр елді мекендерінде бастауыш мектеп, балық қабылдау пункттері бой көтерді. Колхоз балықшылары көктем айларында теңіздің арғы басына қайықпен көшіп-қонып, балық аулайтын. Осынау балық аулау науқаны тұсында балықшылармен бірге талай-талай теңіз дауылына ұрынғанын біздің өзіміздің көзіміз көрді.
Иә, сол бір қиын-қыстау уақытта әйел адамның колхоз басқарып, баршаны ел игілігі жолындағы еңбекке жұмылдыруы некен-саяқ іс саналатын. 1949 жылдан 1960 жылға дейін табаны күректей 11 жыл бойы артта қалған колхозды озат шаруашылық қатарына қосуы нағыз ерлікке пара-пар іс еді. Бұл іске лайықты, үлес қосқан Ермағамбет, Жұмахмет, Құлақан, Сыдық, Жұбантай, Сәрсен, Әлжан, Өтенияз, Махамбет, Әбжәли сияқты қарапайым майталман балықшылардың есімдері ел-жұрт есінде.
Ұлбибі Балымбетова 1960 жылы құрметті зейнет демалысына шықты. Сөйтіп, 1985 жылы шілденің 25 жұлдызында туған топырағы Қарашалаң ауылында 78 жасында бұл дүниеден озды.
Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевтың «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» мақаласындағы «Әрбір өлкенің халқына суықта пана, ыстықта сая болған, есімдері ел есінде сақталған біртуар перзенттері бар. Осының бәрін жас ұрпақ біліп өсуге тиіс» деген жолдар өткенге құрметпен, бүгінге байыппен қарауды үлгі етеді.
Қазақта «Ердің атын елі шығарады» деген мәтел бар. Ендеше, ұзақ жылдар қоғам үшін кезінде ат үстінен түспеген Ұлбибі Балымбетованың есімін Арал қаласындағы бір көшеге берсе, нұр үстіне нұр болар еді.
Нияз Оспанов, Өмірзақ Досжанов,
Жеткерген Төкешов,
ардагер балықшылар.
Арал ауданы,
Қарашалаң ауылы.
>>> Біздің Facebook, Instagram парақшаларымыз бен Telegram каналымызға жазылыңыз! <<<
