Осы мақаланы жазарда қатты толқыдым. Сосын «Сыр өңірінің ардақты азаматтарының бірі, бар өмірін елдің тыныштығын қорғау жолына арнаған тұлғалы ағамыз жайлы қалам тербеу қиын болғанымен, ғұмыр бойы ағайынның татулығын сақтап, соңғы демі таусыларда бірлікті аманаттан кеткен абзал ағаға сөз арнамасақ, қалам ұстап не керек, – деген ой келді. Ағаның жастық кезеңі Талсуат елді мекенінде өтті. Дүниеден өткеніне 15 жыл толып отыр.
Абдрасилов Серікбай Ибадуллаұлы 1929 жылы 15 ақпанда Сырдария ауданы алтыншы ауылында (қазіргі Қоғалыкөл) дүниеге келген.
Әкесі Ибадулла Абдрасилов сауатты, ел басқарған ер тұлғалы азамат болған екен. Сауда-саттықпен айналысып, барлық туған-туыстарының басқарушысы, қамқоршысы болған.
Анасы – Камила Алдабергенқызы, бұл кісінің әкесі діни ілімі жоғары ұлағатты адам болған. Ибадулла атамыз репрессия жылдары қуғын-сүргінге ұшырап, 1933 жылы қаза табады. Анамыз үш баламен жесір қалады. Өзінің адал ақы, маңдай терімен, қайсарлығымен, бойындағы ата-бабаларынан берілген қасиеттерінің арқасында қиындықтарға қарамастан, үш баласын жалғыз өзі жақсы тәрбие, білім беріп, үлкен өмірге жақсы азамат етіп жеткізді.
Серікбай ағамыз 1948 жылы Қызылорда педагогикалық училищесін бітіріп, ауылға оралған, еңбек жолын мектепте мұғалімдіктен бастаған. «Өзі тамаша адамнын жары да тамаша болуы тиіс» демекші. 1949 жылы жеңгеміз Бибісара Қамысбаевамен отау құрады. Сол жолы әскери борышын Смоленск облысы, Красный Бор қаласында өтеуді бастап теміржол әскери бөлімшесінде Ұлы Отан соғысы кезінде жойылған, маңызы бар теміржол магистралін қайта қалпына келтіруге төрт жыл бойы жұмыс жасап, әскери борышын өтеп, еліне оралады. Сол кезеңдерде қылмыспен күресу шараларының күшейтілуіне байланысты комсомолдық жолдамамен ішкі істер органдарына қабылданып, Баку қаласындағы жоғары милиция мектебіне жіберілді. Оқуды үздік аяқтаған соң елге оралып, 1987 жылға дейін облыстық ішкі істер органдарының барлық салаларында (қылмыстық іздестіру, БХСС, МАИ, автошаруашылық бағыттарында) қызмет жасаған.
Серікбай ағамыз ішкі істер органдарында қызмет еткен жылдары «Милиция үздігі» атағымен марапатталса, мінсіз атқарған қызметі үшін медальдары және КСРО ішкі істер министрлігінің басқа да мемлекеттік наградаларын, Құрмет грамоталарын иеленді.
Ағамыз білімге деген құштарлығының арқасында бірнеше оқу орындарында үздік білім алған. Қызметте, күнделікті өмірде де ағайын-туыстың арасында өзінің әділдігімен, білімділігімен, сауаттылығымен жақсы қасиеттерімен, үлкен абырой бөленіп, сыйлы азамат болған күйі бұл өмірден өтті. Ағамыздың ең үлкен қасиеттерінің бірі – жарына деген адалдық, ұрпақтарына өнеге көрсете білген үлгілі әке, құдаларын құдайындай сыйлағандығы, кішіпейілділігі, қонақжайлылығы. Өнегелі ғұмыр кешкен азаматтан үйренетін нәрселер аз емес. Ең алдымен, еңбексүйгіштігі бәрімізге үлгі. Ағайынға қарайласу, шалдыққанға қамқорлық жасау, қиналғанға қол ұшын беру, елдің мұңын мұңдап, жоғын жоқтау. Осы асыл қасиеттердің бәрі Серікбай ағамызға тән болатын. Ол адамгершілігі мол, пейілі қазақ даласындай кең, үлкен жүректі, асқар таудай парасатты еді.
Ағамыздың асыл бейнесі ол кісіні білген азаматтардың есінде мәңгіге сақталып қалмақ. Ағамыз бен жеңгеміздің отбасында саналы ұрпақ дүние есігін ашқан. Солардың екеуі ұл, төртеуі қыз бала. Алты баладан екі ғылым докторы, екі құқық магистрі шыққан. Серікбай ағамыз бен Бибісара жеңгеміздің өскелең ұрпаққа үлгі боларлық әулиетін халық әрдайым мақтаныш айтып отырады.
Алтынбек ЕРНАЗАРОВ,
Қорқыт ата атындағы Қызылорда мемлекеттік университетінің
құрметті профессоры.
>>> Біздің Facebook, Instagram парақшаларымыз бен Telegram каналымызға жазылыңыз! <<<
