Ер едім ел ішінде сайран салған

78

0

Ақан сері мен Біржан салды исі қазақ түгел біледі десем артық емес. Мектеп оқулықтарынан бастап, өнер саласы оқу орындарының бағдарламасына енген екі қайталанбас тұлғаның асқақ әндерін әншілер де, әнсүйер жұрт та айта жүріп, кезегінде зор ықыласпен тыңдайтыны әмбеге аян.

Атам Қазақтан: «Арқаға барып әншімін деме» деген қисынды сөз қалған. Ақиқаты солай. Сөзімізді дәлелдейік, әйгілі «Гәккуімен» тоқсан түрлі ән қалықтатқан Үкілі Ыбырай, «Айым да сен Ғалия, күнім де сен» деп жүрек жауһарын тербеген Балуан Шолақ, «Қызы едім мен Уәлидің атым Майра, қызыл тіл көмекей мен тілім сайра» деп ән шалқытқан Майра, «Ажарың ашық екен атқан таңдай, нұрлы екен екі көзің жаққан шамдай, анаңнан сені тапқан айналайын, күлім көз, оймақ ауыз, жазық маңдай» деп сүйген қызының сұлу портретін берген Сегізсері. Солардың қатарына ақын, әнші-композитор Мәди Бәпиұлы Алшынбаевты қосайық.

Ол 1880 жылы (бір жазбаларда 1878 жы­лы) Қарағанды облысы, қазіргі Қарқаралы ауданындағы Үшқара тауының етегінде дү­ниеге келген. Руы-Қаракесек. Арғы атасы қа­зақтың атақты үш биінің бірі Қаз дауысты Қазыбек, одан Бекболат би, одан Абайдың қайын атасы болған атақты Алшынбай. Ал­шынбайдан-Қақабай, Бәпау, Қосық, Жа­­ны­ғұл, Бәпи, Алшынбайдың кенже ба­ла­сы Бәпиден Мәди туады. Бәпи ел бас­қа­руға ұмтылмаған, қарапайым, момын кісі болған. Қазақы салтпен айтсақ, Алшын­байдан қалған қарашаңырақтың иесі кенже бала Бәпи болуға тиіс. Бірақ бар байлықты үлкені Қақабай иеленеді. Болыстыққа да сайланған.

«…Мәдиді сәби күнінен бастап Алшын­байдың әйелі Ұлжан әжесі тәрбиелеп, беті­нен қақпай өсіреді. Бес жасында ашамай са­лып, тайға мінгізеді. Қайда барса да жа­нынан қалдырмайды. Ысқақ ишанға беріп 5 жыл оқытқан. Он жасында ауылға оралады. Аулына қайтарда артына бір қарап алып: «Ал молдеке, қош-сау болыңыз, мен өз міндетімді орындадым» деп жүріп кетіпті.

– Құлыншағым неге келдің, – деп алды­нан шыққан әжесіне:

– Молдаңызда енді мен үйренетін еш­теңе қалған жоқ, – деп жауап беріпті. Шын­дығында, алғашында ол дүние білімін түгел тауысқандай сезінеді. Бірақ өсе келе райынан қайтып, араб әрпімен жазылған қазақша өлең кітаптарды оқумен әуестенген…» (А.Жұбанов. «Замана бұлбұлдары», 15-бет)

Ер жеткесін әкесінің үлкен ағасы, жо­ғарыда айтқан Қақабай болыстың қолына келеді. Мәди жастайынан батылдығымен, ән-жырға әуестігімен, домбырашылығымен көзге түскен. 14 жасында Тайынша жәрмең­кесінде күй тартып, Біржан салдың батасын алады. Қарулы, жүректі, ел арасына атағы шыға бастаған Мәдиді Қақабай өз мақса­тына жұмсап, қолшоқпары еткісі келеді. Әдепкіде аңғармағанымен келе-келе Қақа­байдың арам пиғылы мен залымдығын бай­қап, одан бас тартқан. Айтқанына көніп, ай­дауына жүрмеген Мәдидің келешегінде өзіне бәле болатынын сезіп, одан тездетіп құтылудың жолын іздейді. Ақыры «Мәди менің 4 қойымды ұрлады» деп бәле жауып, Атбасардың түрмесіне қаматады. 1914 жы­лы түрмеден шығып ауылына келген Мә­ди бар малының талан-таражға түскенін көріп қапа болады. Зығырданы қайнаған ол: «Ақыры мені барымташы деген екен, онда сол тапқан малдарымнан садақа алып, қара халыққа таратамын» деп күреске бе­лін бекем буады. Байлардан әуелі бөліс сұ­райды. Көнбегендерінен тартып алады. Қа­зақты бір-біріне айдап салып пайда тауып отырған орыс шенділеріне бұл оқиға ұнай қоймайды. Билер сотына беріп жазалатқысы келген. Алайда бұл әрекеттерінен ештеңе шығара алмайды. Билер соты қалың елдің қолдауына ие болған Мәдиден қорқады.

Ақыры патша үкіметі қарулы әскермен тұтқындап, Мәдиді Қазалы түрмесіне әкеліп қамайды. Бірақ ештеңеден тайсалмайтын, ержүрек Мәди 1915 жылы түрмеден қашып шығады Арада екі жыл өткенде, яғни 1917 жылы «банда» атанған Мәди тағы ұсталады. Алайда осы жылы қазан төңкерісі болып, патша билігі құлайды. Орнына Кеңес үкіметі келеді. Түрмеден босаған Мәди теңдікті жалау­латқан «большевиктер» жағына шы­ғады. 1919 жылы Колчак әскерлерімен бол­ған соғысқа қатысады. Колчакты Қар­қа­­ра­лыдан қуып шығуға үлес қосады. Осын­да Қарқаралы кеңесінің мүшелігіне сайла­нады. Бірақ көп ұзамай кеңес үкіме­тінің де қазақтарға ешқандай азаттық бермей­­­тіні­не көзі жетеді. Кезінде патша үкіме­тіне жан­дайшап болған сатқындар енді кеңес үкіметінің қолтығына кіріп, қазақтың көзі ашық, азаматтарын бірінен-кейін бірін ұстата бастайды. Мұны көрген Мәди сатқын қазақтармен ашық күреске шығады. Арамнан тапқан мал-мүліктерін тартып алып, сіңірі шыққан кедей-кепшікке таратады. Әділдік пен еркіндік жолындағы күреспен тағы да екі жыл уақыт өтеді. 1921 жылдың ақпан айында Мәди Қарқаралы түрмесінде қара халыққа жанашыр болған Мұстафа Малдыбаевтың отырғанын естіп, жағдайын білуге келеді. Күзетшілір кез­дес­тірмейді. Осыдан шатақ шығады, тө­белес болады. Жабылып ұстап, алып бара жатқанда «қашпақшы болды» деген желеу­мен Жасанов деген түрме күзетшісі Мәдиді атып өлтіреді.

«Сұрасаң Мәди еді менің атым, кем емес еш адамнан салтанатым» деген атышулы батыр, жарлы-жақыбайдың теңдігі үшін кү­рескен ер Мәди осылайша қаза тауып, Қар­қаралы маңындағы бейітке жерленеді. Кейін ұрпақтары бейітіне құлпытас орнатыпты. Мәдиден бізге жеткен мұра-небәрі 4 ән. Алғашқы әні – Қаракесек. Бір шумағын жаза кетейік:

– Сұрасаң руымды Қаракесек,

Досымнан дұшпаным көп қылған өсек,

Үстінде құс мамықтың жататын ем,

Бұл күнде қу қарағай болды төсек, – деп басталады.

Екінші әні – «Қарқаралы». Екі шумағын берейік:

– Атыңнан айналайын Қарқаралы,

Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады,

Сайыңнан сайғақ құрлы сая таппай,

Мен бір жан қуғын көрген Арқадағы.

Қонғаны ауылымның талды-ау деймін,

Жағалай ел жайлауға қонды ау деймін,

Кір жуып, кіндік кескен туған жерім,

Артымда бір көрінбей қалды-ау деймін…

Кең тынысты ән, зарлы әрі аянышты. Рамазан Стамғазиев пен Ерлан Рысқалидың орындауында әнді салыстыра тыңдадым. Екі орындаушы да әнді түпнұсқаға сәйкес­тендіре айтады. Айырмасы, Рамазан Стам­ғазиев қоңырлатып әрі баяулата, ал Ерлан Рысқали өзіндік екпінмен сәл биіктеу орындайды.

Мәдидің үшінші әні – «Үшқара». Үшқара – Мәдидің кіндік қанының тамған жері. Әрине, бұған ән арнамау мүмкін емес ғой. Жаңылмасам, 11 шумақтан тұрады. Қазіргі әншілер оның 3-4 шумағын ғана орындап жүр. Бүгіндері көбірек орындалып жүргені осы «Үшқара», Мәди өмірінің қысқаша баяны. «Арғы атам әулие еткен ер Қазыбек» деп басталып, одан туған Бекболатқа тоқ­талады. Өз атасы Алшынбайды құрметтей келе: «Атағы Алатаудай бабаларым, біл­дің бе осы күнгі біздің жайды» деп бір қа­йырады. «Қақабай Мәдименен бір туысқан, екеуі өле-өлгенше кек қуысқан» дей оты­рып, әкесі Бәпидің үлкен ағасы Қақабай мен екеуінің шиеленісті жағдайын тілге тиек етіп, ата-бабаларының аруағына сыйынады. «Үшқара» әнші, өнертанушы Ерлан Тө­леу­тайдың орындауында сазды әрі өте нақышты, тыңдаушыға керемет әсер береді. Кезінде «Серпер» тобының әншісі болған, марқұм Биғазы Тұтқабековтің орындауында алтын қорда сақтаулы. Тағы бір тоқтала кететініміз, бертіндегі «Қоңыр» тобының әнді өзара гармониялық үйлесіммен орын­дап, әсерлі жеткізе білуі еді.

Төртіншісі – «Шіркін-ай» әні. Бұл ән си­рек орындалады. Бірақ құрылысы мен сазы жағынан алып қарағанда алдыңғы әндерінен кем емес.

Өнертану ғылымының докторы, Құрман­ғазы атындағы мемлекеттік консерва­то­рия­ның кафедра меңгерушісі Аманкелді Кү­зеубайұлы: «Мәдидің ұмытылып, халық әндері болып аталып кеткен әндері болуы әбден мүмкін» дейді. Ол – өнер зерттеу­шілерінің құзіретіне кіретін тіршілік.

Осы мақаланы баспаға әзірлеу бары­сында облыстық Ә.Тәжібаев атындағы кі­тап­ханада болып, Мәдиді зерт­теуші қа­­лам­гер Әшімбек Бектасовтың 1969 жы­лы жарық көрген «Мәди» атты ша­ғын кітап­­шасымен таныстым. Бір ғажа­бы, кітап­тың алғашқы бетінде (бұрын еш жерде суреті сақталмаған деуші едік) су­реті ба­сылған. Автор тарихи деректерге, ха­лық аңыздарына сүйене отырып, Мәдидің ақын­дық, әншілік, композиторлығын, қу­ғын-сүргінмен өткен өмір жолын қаһар­ман­ның өз сөзінен, өлеңдерінен мысал келтіре отырып нанымды баяндайды. Қарқаралы өңірінде Мәдидің аумалы-төкпелі заман­дағы өмірі жайлы мәліметтер берген онда­ған жанашыр азаматтар болған, соларға рақ­мет айтады.

Жарықтық Жүсекең, Қазақстанның ха­лық артисі Жүсіпбек Елебеков бір естелі­гінде: 1914 жылы туған ағасы, өзінің ал­ғаш­қы ұстазы Жақыпбекпен Қоянды жәр­мең­кесіне барғанын, Мәдиді көргенін ай­тады. Сонда әуелі Жақыпбек ағасының ән салғанын, болғасын Мәдиге қарап: «Әдейі сізге тыңдатайын деп мына інімді де ертіп келіп едім» деп өтініш білдіреді. Сол жолы аса талантты Жүсіпбекке риза болған Мә­ди, батасын беріпті. Турасына келсек Мә­дидің жоғарыда атап кеткен әндерін бізге жеткізген күміс көмей әнші-ұстаз Жүсіпбек атамыз. Қазір орындалып жүрген төрт ән Елебеков нұсқасы. Жүсекең болмағанда кім білсін, әлдеқалай болар еді?

«Мәди батыр жігіт, халық бақыты үшін өмірін күреспен өткізген қайраткер. Еңбекші халықтың жауы қолынан қа­пыда өлді. Бірақ артына лайықты ескерт­кіш қал­дырып кеткен композитор, әнші. Оның шығармалары ха­лықтың аузын­да. «Қа­ракесек» әні «Ер Тар­ғын» операсын­дағы Ер Тарғынның бас ария­сы болып берілген. Ал «Шіркін-ай» әні «Қыз Жібек» операсында айтылады» дейді Ахмет Жұбанов өзінің «Замана бұлбұлдары» деген кітабында.

Қарағанды облысы, Қарқаралы ауданын­дағы Үшқараның баурайында Мәди аты­­мен аталатын ауыл бар екен. «Ақтабан шұ­бырынды, алқакөл сұлама» заманында, яғни осыдан 300 жылдай бұрын Мәдидің бабасы Қазыбек би рулы елін бастап келіп осы маңайға қоныстаныпты, содан өсіп-өнген ғой.

 Темірбек ЕСЖАНОВ,

 Білім беру ісінің құрметті қызметкері

 Қазақстан Журналистер одағының мүшесі