Қан майданда Отан үшін, ел үшін алға ұмтылған, қаһармандық пен ерен ерліктің үлгісін көрсеткен жауынгерлердің бірі – Бегайыс Өткелбайұлы. Ол 1920 жылдың 15 тамызы күні Қазалы қаласында шаруа отбасында дүниеге келген. Әке мен анадан ерте айырылып, жетім қалғасын ағайын-туыстың қолында тәрбиеленді. Жастайынан тағдырдың кермек дәмін татқан ол соғыс оты тұтанғанда небәрі 21 жаста болатын. 1941 жылы өзі туып-өскен Қазалы ауданынан майдан шебіне аттанып, Севастополь шайқасына қатысқан.
Севастополь – екінші дүниежүзілік соғыс жылдары фашистермен шайқаста ерлік көрсетіп, «Батыр қала» атанған кеңестік қалалардың бірі. Соғыс жылдары Қырымдағы Севастополь үшін болған соғыстың зардабы тарихтан белгілі. 300 мыңдық неміс армиясын 250 күн бойы жібермей ұстап тұрған батыр қаланың даңқы әлемге жайылды. Осы қала үшін болған шайқаста Бегайыс Өткелбаев ерлікпен көзге түсті. Майдангердің соғыс даласындағы ерлігі елеусіз қалған жоқ. 1944 жылы «Ерлігі үшін» медалін екі мәрте кеудесіне тақты. Сонымен қатар «Сталинград қаласын қарулы күштерден қорғағаны үшін» орденін, «Германияны жеңгені үшін» медалін иеленді.
Бегайыс Өткелбайұлы 1945 жылы елге оралды. Өкініштісі, алдынан күтіп алатын не әке, не шеше болған жоқ. Бірақ ол жетімдікке мойымады. Өзін атаның ғана емес, адамның, халықтың ұлы деп есептеді. Майдангер бейбіт өмірдегі еңбек жолын теміржол саласында жалғастырды. Жауаптылығымен және тиянақтылығымен көзге түскен ол өмірінің ширек ғасырында партияға қалтқысыз қызмет етті. 1966 жылы небәрі 46 жасқа қараған шағында ауырып дүниеден өтті. Марқұмның артында бір ұлы мен төрт қызы қалды. Құдай қосқан жары Раушан оларды оқытып-тоқытты, қатарынан кем қылған жоқ. Бүгінде бес баладан Несібелі мен Нәзігүл ғана бар. Олар сауда саласында еңбек етіп, зейнет демалысына шықты.
– Әкемнің арманы көп еді. Балаларының ер жетіп, жоғары білім алып, өз Отанының адал азаматтары болуын тілеп отыратын. Бірақ амал не, ол арманына жете алған жоқ. Анамыз әкеміздің аманатын орындап, балаларының қатарынан кем болмай өсуіне үлкен ықпал жасады. Біз, ұл-қыздары мамандық алып, адал еңбек еттік, – дейді қызы Несібелі апа.
Ерлік даңқы ешқашан өшпейді. Бегайыс Өткелбайұлының есімі Қазалы ауданында орналасқан «Жеңіс» саябағында даңқ тақтасына жазылған. Ұрпағы майдангер ата бейітіне жиі барып, рухына Құран бағыштап тұрады.
Иә, сол бір сұм соғыс жылдарындағы отты күндер адамзат санасынан өшпек емес. Себебі оның құндылығы ғасырлар бойы жаңа буынға өсиет.
Назерке САНИЯЗОВА,
«Сыр бойы»
>>> Біздің Facebook, Instagram парақшаларымыз бен Telegram каналымызға жазылыңыз! <<<
