– Сонау 1932 жылғы ашаршылықта ел бас сауғалап жоғарыға үдере көшкен кезде үлкен атамыз бен әжеміз қызын амалсыздан балалар үйіне өткізіп жіберген екен. Бір таңданарлығы, баласын қалдырса да өзімен бірге көне жібек шапан мен алтын жалатылған құтыны тастамапты. Ташкентке барғанда да сатпай, елге қайтып әкелген, – деді қарашаңырақтың келіні, ақ жаулықты ана Әсия Хамзақызы.
Бұл күнде төрінде сақтаулы тұрған жібек шапан сол күндерден естелік болып қалды. Ал, алтын жалатылған құтыдан әрбір мереке сайын әулет мүшелері жиналып, ырымдап су ішеді.
Суретті түсірген
Нұрболат НҰРЖАУБАЙ.
Дәулет ҚЫРДАН.
Нұрболат НҰРЖАУБАЙ.
Дәулет ҚЫРДАН.





