Жастық  шақтың  жарқын  бөлшегі

286

0

«Красная ромашка» фильміне  түскен жерлесіміз туралы  не білеміз?

Қызылорда қалалық қосым­ша білім беру мекеме­сінің педагогі Айнұр Аман­келдіқызының мына әңгімесі өткен шақтың жарқын естеліктеріне құрметпен қа­райтын көпшілікті бейжай қалдырмасы анық.

Арал қаласында тұратын 82 жастағы Аманкелді Махам­бетов ақсақалдың осыдан ал­­пыс жылдан астам уақыт бұрын Ке­ңес әскері қатарында әске­ри борышын өтеп жүріп ерек­ше маңызды тарихи де­рек­тің куәсі болғанын, нақ­ты­рақ айтсақ, сол кездегі ГДР кинематографистерінің атақ­ты татар ақыны Мұса Жәлел туралы түсірген деректі фи­льмінің кейіпкері болғанын өзгелер тү­гілі өз балалары да осы кезге дейін білмей келіпті. Бірде шай үстінде ол кісінің өзі бұл туралы қысқаша баяндап бергенде балалары таңғалады.

Аманкелді Махамбетов әс­­кери борышын 1963 жылы атақ­ты Потсдам қаласында өте­ген. Потсдам – мың жыл­дан аса тарихы бар, екінші дүние­жүзілік соғыс аяқтал­ғаннан ке­йін үшінші рейхтің сөзсіз тізе бүгу актісіне қол қойған жеңімпаз мемлекеттердің Гер­­манияны оккупациялық ай­­маққа бөлу туралы атақты «Потс­дам конференциясы» ше­­шімі бекітілген тарихи қала. Дәл осы конференцияның ше­шімі бойынша Германия де­мократиялық және феде­ра­тив­тік екі мемлекетке бөлініп, астаналары да Шығыс және Батыс Берлин болып, арада алынбастай көрінген берік қамал – «Берлин қабырғасы» тұрғызылып, Потсдам ГДР ен­шісінде қалғаны да осы тұс болатын. Осы Потсдам қа­­ласында әскери қызметін өтеп жатқан Кеңес жа­уын­герлерінің арасына ГДР-дің «DEFA» киностудия­сы өкілдері келіп, атақты Мұса Жәлел туралы деректі фильм түсіріп жат­қан­дарын, фи­льм­дегі Жә­лел­дің досының ролін сомдай­тын кейіпкерді іздестіре кел­ген­дерін айтқанда, жауынгер­лер арасында мұндай та­рихи таңдауға деген үлкен қы­зы­ғу­шылық пайда болады. Бар­мақтай болса да бағы шығар, кино мамандарының бар­лық сұранысына сай келіп, қан­шама жауынгердің арасы­нан таңдау қазақстандық Аман­кел­ді Махамбетовке тү­седі.

Мұса Жәлел екінші дүние­жүзілік со­ғыс­­та тұтқынға тү­сіп, бірне­ше кон­центрациялық лаге­рь­лердің азабын аяусыз тар­тып өлім жазасына кесіл­ген. Ке­йінірек марқұм болып кетсе де, ерлікке толы өмірі, өл­мес мұрасы, қапаста отырып жазған аса құнды жыр жи­­нақтары үшін 1948 жылы КСРО Мемлекеттік сыйлы­ғы­ның лауреаты, 1956 жылы Кеңес Одағының Баты­ры атағы, ал атақты «Маобит түр­ме­сінде» өлеңдер жи­на­­ғына Мұхтар Әуезовтің ар­найы дәнекер болуымен ха­­­лық­­аралық Лениндік сый­лық­тың лауреаты атағы бе­рілген. Татардың ұлы ақыны Мұса Мұстафаұлы Жәлел өт­кен ғасырдың бас жағында қазақтың астанасы болған Орынбор облысының Мұстафа ауылында 1906 жылы дүниеге келген. Кішкентайынан ауыл­дағы қазақ балаларымен ой­нап өскен ол, қазақ тілі­не өте жетік болған. Мұса Жә­лел­дің досы ретінде қазақ жі­гі­тінің, Аманкелді ағаның таң­далуының негізгі себебі осы болса керек.

Осындай тарихи тұлғаның досының ролін әкелері Аман­келді Махамбетов сомда­ға­нын, фильмнің атауы «Красная ромашка» екенін естіген балалары айран-асыр бо­лып, дереу ғаламтордан із­дес­тіруге кіріскен. Әдеп­кіде ағылшын тілі арқылы та­был­маған фильмді Аман­келді ағаның Қызылорда қа­ла­сында тұратын баласы Нұр­ланның келіншегі Сәуле неміс тілі нұсқасынан тауып көр­сете бастағанда, отбасы мүше­лері­нің толқынысында шек болмады.

Дүние жүзіне белгілі тарихи тұлға Мұса Жалелдің жа­нында жүрген жанары жар­қыраған уыздай жас сарбаз, жиырма жастағы әке бей­не­сін көрген ұл-қыздары, неме­релері уақыттың шексіз де қас-қағым екені, оны ұрпақ есінде мағыналы қалдырудың маңызды екенін де ұғынды. Жастық шақтың, өткеннің жанға жақын жарқын бір бөл­шегін көрген Аманкелді ағаның да толқынысы балаларынан кем болған жоқ. Осы естелік өмір тарихы, отбасы тарихы ретінде де ұрпағының жадында ұзақ сақталатыны анық.

Дәуіржан ЕЛУБАЕВ,

«Сыр бойы»

 


>>> Біздің Facebook, Instagram парақшаларымыз бен Telegram каналымызға жазылыңыз! <<<